فوتبال حرفه اي بالاترين سطح رقابت در فوتبال گريديرون محسوب مي شود. در حالي كه ساير ليگ هاي مهم ورزشي بازيكنان خود را از ليگ هاي جزئي جذب مي كنند ، NFL در حال حاضر تقريباً تمام بازيكنان خود را مستقيماً از فوتبال دانشگاه جذب مي كند. فوتبال كالج نيز به نوبه خود بازيكناني را از فوتبال دبيرستان جذب مي كند كه بيشتر ستاره هاي بالقوه براي بازي بورسيه مي شوند. منبع اكثريت قريب به اتفاق بازيكنان حرفه اي فوتبال Division I Bowl Subdivision است كه بيشتر آنها از پنج كنفرانس با پيشنهادات خودكار به بازي هاي كاسه كالج فوتبال پلي آف است. طبق مقررات فعلي ، بازيكنان بايد حداقل سه سال از فارغ التحصيلي دبيرستان حذف شوند تا صلاحيت بازي در NFL را داشته باشند. به دليل اين موانع ، بازيكناني كه فوتبال دانشگاهي بازي نمي كنند گزينه هاي بسيار كمي براي صعود به ليگ هستند.
سيستم توسعه فوتبال كالج يك ويژگي منحصر به فرد در سيستم فوتبال حرفه اي است ، از اين واقعيت ناشي مي شود كه بازي فوتبال آمريكايي برخلاف ساير ورزش ها كه محصولات باشگاه هاي مستقل بودند ، در سطح كالج شروع شد. اگرچه در ظاهر آماتور است ، اما ورزشكاران دانشگاه با پنج سال تحصيل در مقطع كارشناسي رايگان دانشگاه (بيش از زمان كافي براي ادامه تحصيل در دوره ليسانس) ، اتاق و تخته براي زمان خود جبران مي شوند. در نتيجه سيستم كالج ، بازيكنان دفعه اول (تازه كارها) نسبت به بازيكنان ساير ورزشها ، با مسن تر ، بالغ تر و آماده تر براي بازي حرفه اي وارد فوتبال حرفه اي مي شوند.
ليگ فوتبال كانادا يك شرايط خاص دارد كه حداقل نيمي از ليست هر تيم از افرادي تشكيل شود كه در زمان ورود به ليگ ، شهروندان كانادا بودند (قبل از سال 2014 ، محدوديت ها بسيار بيشتر بود ، زيرا شخص نيز مجبور بود از كودكي در كانادا اقامت داشته باشيد). به همين ترتيب ، Interuniversity Sport كانادا بازيكنان را به CFL تغذيه مي كند تا اين سهميه ها را برآورده كند ، درست همان كاري كه NCAA در ايالات متحده انجام مي دهد. نيمي از ليست باقيمانده ممكن است توسط كانادايي ها يا توسط افراد بين المللي پر شود (واردات قبلي ؛ اينها به طور معمول بازيكنان آمريكايي هستند كه در CFL بازي مي كنند).
NFL در طول تاريخ خود ، اتحاديه راگبي ، فوتبال انجمن و قوانين استراليايي بازيكنان فوتبال ساير كشورها (به ويژه كساني كه در مسابقات كشورشان بازنشسته مي شوند) را براي بازي در ليگ انتخاب كرده است ، تقريبا هميشه به عنوان داور و بازيكن .
اولين تيم بيس بال حرفه اي در ژاپن در اواخر سال 1934 توسط مغول رسانه اي Matsutarō Shōriki تاسيس شد و Dai Nippon Tokyo Yakyu Kurabu ("باشگاه بيس بال ژاپن توكيو ژاپن") نام گرفت. تيم پس از تطابق با تيم بازديد از All-Stars آمريكا كه شامل Babe Ruth ، Jimmie Foxx ، Lou Gehrig و Charl Gehringer بود ، تيم فصل 1935 طوفان طوفان را در ايالات متحده گذراند و در 93 بازي از 102 بازي برابر نيمه طرفداران و ساحل اقيانوس آرام پيروز شد تيم هاي ليگ. به گفته جوزف ريوز ، مورخ ، "تنها اشكال جزئي در مورد محبوبيت تيم در ايالات متحده شخصيت هاي كانجي و نام دست و پاگير ژاپني آنها بود. آنها هر دو را با تغيير نام خود به Tokyo Kyojin [" غول هاي توكيو "] و تصويب يكسان يكسان اصلاح كردند. غول هاي نيويورك… "
از سال 1936 تا 1950 ، بيس بال حرفه اي در ژاپن تحت لواي ليگ بيس بال ژاپن (JBL) بازي مي شد. تيم غالب ليگ در اين دوره توكيو كيوژين بود كه موفق به كسب 9 عنوان قهرماني ليگ از جمله 6 قهرماني پياپي از سال 1938 تا 1943 شد. (اين تيم در سال 1947 به طور رسمي به غول هاي يوميوري تغيير نام داد).
تأسيس NPB
پس از فصل 1949 ، دارندگان تيم JBL دوباره به NPB تبديل شدند. مالك Daiei Stars ، ماساچي ناگاتا ، يك سيستم دو ليگ را ارتقا داد ، كه به ليگ اقيانوس آرام (در ابتدا با نام اتحاديه بيس بال Taiheiyo) و ليگ مركزي تبديل شد. (ناگاتا اولين رئيس ليگ اقيانوس آرام شد.) ليگي كه اكنون به عنوان بيس بال نيپون پرو شناخته مي شود ، در فصل 1950 بازي خود را آغاز كرد.
چهار تيم JBL اساس ليگ مركزي را تشكيل دادند: اژدهايان Chunichi ، ببرهاي هانشين ، غول هاي يوميوري و شوچيكو رابينز (Taiyō Robins سابق). براي پر كردن ليگ ، چهار تيم جديد تشكيل شد: كپور هيروشيما ، پرستوهاي كوكوتتسو ، دزدان دريايي نيشي نيپون و نهنگ هاي Taiyō.
چهار تيم JBL اساس ليگ اقيانوس آرام را تشكيل دادند: Hankyu Braves ، Nankai Hawks ، Daiei Stars و Tokyu Flyers. براي پر كردن ليگ ، سه تيم جديد تشكيل شد: مرواريدهاي Kintetsu ، Orions Mainichi و Nishitetsu Clippers.
Matsutarō Shōriki ، مالك غول ها ، به عنوان كميسار غير رسمي NPB عمل كرد و اولين سري ژاپن را نظارت كرد ، كه Mainichi Orions توانست Shochiku Robins را 4 بر 2 شكست دهد.
تحت فشار گروه هاي مدني ، قانون شيوه هاي عادلانه اشتغال توسط قانونگذار ايالت نيويورك در سال 1945 تصويب شد. اين به دنبال تصويب قانون كوين-ايوز مبني بر منع تبعيض در استخدام انجام شد. در همان زمان ، شهردار نيويورك La Guardia كميسيون شهردار بيس بال را براي بررسي ادغام ليگ هاي بزرگ تشكيل داد. همه اينها منجر به اين شد كه ريكي خيلي زودتر از آنچه دوست داشت قرارداد رابينسون را اعلام كند. در 23 اكتبر 1945 ، رئيس مونترال رويالز ، هكتور راسين اعلام كرد كه ، "ما اين پسر را امضا مي كنيم."
در اوايل سال 1946 ، ريكي چهار بازيكن سياهپوست ديگر به نام هاي كامپانلا ، نيوكامب ، جان رايت و روي پارتلو را به خدمت گرفت ، اين بار با شور و شوق بسيار كمتر. پس از ادغام ليگ هاي بزرگ در سال 1947 ، مشخص شده با حضور جكي رابينسون با بروكلين داجرز در آوريل ، علاقه به بيس بال ليگ Negro كاهش يافت. بازيكنان سياه پوستي كه به عنوان بازيكن احتمالي در نظر گرفته مي شدند ، بدون توجه به هيچ قراردادي كه ممكن است با باشگاه هاي ليگ Negro بسته شده باشد ، توسط تيم هاي اصلي ليگ امضا مي شوند. صاحبان ليگ سياه كه از اين رويه شكايت داشتند در شرايط بدون پيروزي قرار داشتند: آنها نمي توانستند از منافع خود محافظت كنند بدون اينكه به نظر برسد در پيشرفت بازيكنان به رشته هاي اصلي دخالت مي كند. تا سال 1948 ، داجرها به همراه سرخپوستان كليولند ويك ادغام شدند.
ليگ هاي Negro نيز تقريباً در همان زمان "ادغام" شدند ، زيرا ادي كلپ به عنوان اولين مرد سفيد پوستي كه در فصل 1946 براي تيم هاي كليولند باكي بازي مي كرد ، درآمد.
اين حركتها علي رغم مخالفت شديد صاحبان آن صورت گرفت. ريكي تنها يكي از 16 مالك بود كه از ادغام اين ورزش در ژانويه 1947 حمايت كرد. تصميم چندلر براي كنترل آنها ممكن است عاملي در بركناري وي در سال 1951 به نفع فورد فريك باشد.
احتمالاً تلاش هايي براي امضا افراد آفريقايي تبار به عنوان اسپانيايي تبار وجود داشته است. يك تلاش احتمالي ممكن است در سال 1911 زماني رخ داده باشد كه قرمزهاي سين سيناتي دو بازيكن سبك پوست از كوبا ، آرماندو مارسانس و رافائل آلميدا را به خدمت گرفتند. هر دوي آنها "Negro Baseball" را بازي كرده بودند و به عنوان اعضاي تمام كوبايي هاي يكپارچه طوفان طوفاني مي كردند. وقتي س questionsالاتي در مورد آنها انجام مي شود كه بازي مرد سفيد را انجام مي دهند ، مديران سين سيناتي به مردم اطمينان مي دهند كه "... آنها به اندازه صابون كاستيل سفيد خالص بودند."
روزنامه آمريكايي آفريقايي تبار نيويورك در مورد امضاي قرارداد چنين گفته است:
اكنون كه اولين شوك به پايان رسيده است ، جاي تعجب نخواهد بود كه يك كوبايي را ببينيد كه چند سايه تاريك تر است و در رده هاي حرفه اي قرار دارد. پس از آن براي بازيكنان رنگي كه شهروند اين كشور هستند مي توان به راحتي شركت سريع انجام داد.
ليگ هاي سياه
ليگ ملي Negro در سال 1920 توسط Rube Foster ، مستقل از كميسيون ملي بيس بال سازمان يافته (1903–1920) تاسيس شد. NNL تا سال 1931 زنده ماند ، در درجه اول در ميانه غرب ، همراه با ليگ اصلي رنگين شرقي براي چندين فصل تا 1928. ليگ هاي Negro "ملي" و "آمريكايي" در سال 1933 و 1937 تاسيس شدند كه تا ادغام ادامه يافتند. ليگ Negro Southern از سال 1920 به طور متوالي كار مي كرد ، معمولاً در سطح پايين تري. هيچ يك از آنها ، و يا هيچ تيمي يكپارچه ، عضوي از بيس بال سازمان يافته نبودند ، سيستمي كه توسط كميسر لنديس از سال 1921 هدايت مي شد. خط رنگي ناميده مي شود. بيشتر اوقات ، دو ليگ "سطح سياه بزرگ" با يك پلي آف قهرماني يا يك بازي همه ستاره ، مانند ليگ هاي بزرگ سفيد وجود داشت.
با اين وجود سو explo استفاده هاي رابينسون در هاليوود ، والتر اومالي ، مالك مشترك داجرز ، كه از رابينسون به عنوان "پريموناي ريكي" نام برد ، خوشايند نبود. در اواخر سال 1950 ، قرارداد ريكي به عنوان رئيس تيم داجرز به پايان رسيد. ريكي كه از اختلاف نظرهاي مداوم با اومالي خسته شده بود و بدون اميد به انتصاب مجدد به عنوان رئيس داجرز ، ريكي منافع مالي يك چهارم خود را در تيم لغو كرد ، اومالي را تحت كنترل كامل حق راي دادن قرار داد. اندكي پس از آن ريكي مدير كل دزدان دريايي پيتسبورگ شد. رابينسون از چرخش حوادث نااميد شد و نامه اي دلسوزانه به ريكي كه او را يك شخصيت پدر مي دانست نوشت: ، من قدر آن را مي دانم. "
نژادهاي مهم و علايق خارجي (1951–1953)
گزارش شده است كه قبل از فصل 1951 ، اومالي به رابينسون پيشنهاد شغل سرمربي سلطنتي مونترال را داد كه در پايان دوران بازيگري رابينسون موثر بود. به نقل از اومالي در مونترال استاندارد چنين گفته شده است: "جكي به من گفت كه از برخورد با اين پست مديريتي هم خوشحال خواهد شد و هم مايه افتخار او خواهد بود" - اگرچه گزارش ها درمورد اينكه آيا منصبي به طور رسمي پيشنهاد شده است متفاوت بود.
در طول فصل 1951 ، رابينسون ليگ قهرمانان را در بازي هاي دوتايي كه يك بازيكن دوم براي دومين سال متوالي انجام داد ، با 137 هدايت كرد. او همچنين داگرها را براي جبهه نجات 1951 درگير كرد. در آخرين بازي فصل عادي ، در سيزدهمين ضربه ، او يك ضربه براي تساوي بازي داشت و سپس در خانه 14 در يك ضربه خانگي به ثمر رسيد ، كه ثابت كرد حاشيه پيروزي است. اين باعث شد كه يك سري از بهترين بازي هاي پلي آف در برابر رقيب سرخپوشان New York Giants.
در يك بازي در تاريخ 31 مه 1999 ، با حضور سنت لوئيس كاردينالز و فلوريدا مارلينز ، ضربه كليف فلويد از مارلينز در ابتدا يك دو برابر شد ، سپس يك خانه اجرا شد ، و سپس تصميم داور فرانك پولي به دو برابر تغيير كرد براي مرور فيلم از نمايش. مارلين ها اعتراض كردند كه پخش مجدد ويدئو مجاز نيست ، اما در حالي كه دفتر ليگ ملي موافقت كرد كه از پخش در بازي هاي آينده استفاده نشود ، به دليل اينكه اين يك تماس داوري است ، اعتراض را رد كرد و نمايش ادامه داشت.
در نوامبر 2007 ، مديران كل ليگ برتر بيس بال به اجراي بررسي فوري پخش مجدد در تماس هاي خانگي محدود راي مثبت دادند. اين پيشنهاد استفاده از پخش فوري را به تعيين اينكه آيا يك تماس خانگي / خانگي محدود است محدود كرد:
يك توپ منصفانه (خانگي) يا خطا
يك توپ زنده (حصار ضربه توپ و برگشت به زمين) ، دو ضابطه قانون زميني (حصار ضربه توپ قبل از ترك زمين) يا اجراي خانگي (توپ در حين پرواز به فلان شي beyond آن طرف حصار برخورد كرد)
تداخل تماشاگر يا دويدن در خانه (تماشاگر توپ را لمس كرد پس از آن كه صفحه حصار را شكست ، آن را لمس كرد).
در تاريخ 28 آگوست 2008 ، بازبيني فوري در MLB براي بررسي تماس ها مطابق با پيشنهاد فوق در MLB در دسترس قرار گرفت. اين اولين بار در 3 سپتامبر 2008 در بازي بين نيويورك يانكي و پرتوهاي خليج تمپا در ميدان تروپيكانا مورد استفاده قرار گرفت. الكس رودريگز از يانكي ها ضربه اي را به ثمر رساند كه به نظر مي رسيد يك خونه به خونه است ، اما توپ به يك باريك در پشت تير دروازه برخورد كرد.
WBSC از آن زمان Premier12 را اضافه كرده است ، تورنمنتي كه تيم هاي ملي نيز در آن حضور دارند. اولين رويداد در سال 2015 برگزار شد و برنامه ريزي شده است كه هر چهار سال يكبار برگزار شود (در ميانه چرخه كلاسيك بيس بال جهاني). كلاس جهاني بيس بال در ماه مارس برگزار مي شود و Premier12 در ماه نوامبر برگزار مي شود ، و به هر دو رويداد امكان مي دهد بازيكنان سطح بالا از همه كشورها حضور داشته باشند.
سلف WBSC به عنوان نهاد حاكم بين المللي اين ورزش ، فدراسيون بين المللي بيس بال ، همچنين جام جهاني بيس بال را حمايت مالي كرد تا يك مقام قهرماني جهان را به دست بياورد. با اين حال ، چون جام جهاني در تابستان نيمكره شمالي برگزار شد ، تقريباً در تمام طول ليگ هاي ليگ برتر ، تيم هاي اين تيم بهترين استعدادهاي هر كشور را ندارند. در نتيجه ، طرفداران بيس بال به جام جهاني توجه كم و يا توجهي نكردند و به طور كلي نتايج آن را ناديده گرفتند. مسابقات سري كارائيب بين قهرمانان ليگ از مكزيك ، پورتوريكو ، جمهوري دومنيكن و ونزوئلا رقابت دارد اما بر خلاف جام جهاني باشگاه هاي فيفا ، هيچ رقابت باشگاهي وجود ندارد كه از همه ليگ هاي حرفه اي در سراسر جهان قهرمان شود.
پرش به ناوبري
در بيس بال ، يك ضربه خانگي (به اختصار HR) زماني به دست مي آيد كه توپ به گونه اي زده شود كه خمير بتواند در يك بازي پايه ها را دايره كند و با خيال راحت به خانه برسد و هيچ خطايي توسط تيم دفاعي در اين روند انجام نشود. در بيس بال مدرن ، اين هدف معمولاً با برخورد توپ به حصار بيرون زمين بين تيرهاي خطا (يا تماس با هر يك از تيرهاي خطا) بدون دست زدن به زمين ، و در نتيجه اجرا در خانه به صورت خودكار حاصل مي شود. همچنين يك مسابقه خانگي "درون پارك" وجود دارد كه در حالي كه بيس بال در زمين بازي است ، خمير با خيال راحت به خانه مي رسد.
در 19 بازي رفت و برگشت چهار بازي (4–0) سري جهاني انجام شده است كه آخرين آنها در سال 2012 و هنگامي كه غول ها ببرها را جارو كردند رخ داد. نه تيم حداقل يك بار سري جهاني را جارو كرده اند ، يانكي ها اغلب (8 بار) اين كار را كرده اند. Red Sox ، Reds و Giants همه اين كار را دو بار انجام داده اند. Braves ، Orioles ، White Sox ، Dodgers و Athletics هر كدام يك سري را جارو كرده اند.
شش تيم از اين تيم ها (بجز Orioles ، Red Sox و White Sox) نيز حداقل در يك سري جهاني 0-4 جاروب شده اند. Red Sox بيشترين رفت و برگشت در سري جهاني را از هر تيمي كه هرگز در يك تيم جابجا نشده است ، با دو تيم (2004 و 2007) دارد. سرخ ها و يانكي ها تنها تيم هايي هستند كه يكديگر را جارو كرده اند (يانكي ها سرخ ها را در سال 1939 جارو كردند ، در حالي كه سرخ ها در سال 1976 يانكي ها را جارو كردند). غول ها تنها تيمي هستند كه رفت و برگشتهاي سري جهاني را در دو شهر نيويورك (1954) و سانفرانسيسكو (2012) ثبت كرده اند. يانكي هاي 1999 آخرين تيمي هستند كه تا به امروز و تنها تيمي از سال 1966 تاكنون ، سري جهاني را كه در جاده آغاز شده بود ، جارو كردند. داجرز 1963 آخرين تيم ليگ ملي است كه تاكنون تاريخ سري جهاني را آغاز كرده است.
دو و ميداني ، كاردينال ها ، توله ها و يانكي ها تنها تيم هايي هستند كه در دو سري جهاني قرار گرفته اند. Athletics و Yankees تنها اين دو تيم هستند كه حداقل يك سري جهاني به اعتبار خود جلب كرده اند ، دو تيم ديگر در مجموع در بين 9 تيم هستند كه هرگز سري جهاني را جابجا نكرده اند ، اما در يك تيم جابجا شده اند (ببرها ، آستروس ، هندي ها ، پدرس ، فيليز ، دزدان دريايي و راكي از ديگران هستند).
در سال 1958 ، بروكلين داجرز و غول هاي نيويورك رقابت طولاني مدت خود را به سواحل غرب كشاندند و به ترتيب به لس آنجلس و سانفرانسيسكو نقل مكان كردند و ليگ برتر بيس بال را در غرب سنت لوئيس و كانزاس سيتي آوردند.
داجرز اولين دو باشگاهي بود كه در ساحل غربي رقابت هاي سري جهاني را انجام داد و در سال 1959 شيكاگو وايت ساكس را شكست داد. غول هاي 1962 اولين حضور در سري جهاني كاليفرنيا را با اين شكست به يانكي ها انجام دادند. داجرز در دهه 1960 در 3 بازي سري جهاني ظاهر شد: پيروزي 1963 برابر يانكي ها ، پيروزي 1965 برابر ماينسوتا توينز و باخت 1966 مقابل بالتيمور اوريولس.
در سال 1968 ، دو و ميداني كانزاس سيتي به اوكلند نقل مكان كرد و در سال بعد 1969 ، ليگ ملي حق راي دادن را به عنوان سن ديگو پدرس به سان ديگو اعطا كرد. A ها از سال 1972 تا 1974 با پيروزي در سه سري جهاني به يك سلسله قدرتمند تبديل شدند. در سال 1974 ، A در اولين سري جهاني كاليفرنيا با داجرها بازي كرد. Padres دو بازي در سري جهاني دارد (باخت 1984 به تيم Detroit Tigers ، و باخت در سال 1998 به نيويورك يانكيز).
داجرها در دهه 1980 (1981 ، 1988) موفق به كسب دو سري جهاني ديگر شدند. A دوباره از سال 1988 تا 1990 به يك سري سري جهاني مستقيم رفت و يك بار هم برنده شد. 1988 و 1989 سريالهاي كاليفرنيايي بودند زيرا A به ترتيب به Dodgers باخت و Giants را شكست داد. غول ها در هزاره جديد در چهار سري جهاني حضور داشته اند ، در سال 2002 به آنجيم آنجلس (فرشتگان آنسهاي لس آنجلس از 2005 تا 2015) باختند و در سال 2010 (رنجرز) ، 2012 (ببرها) و 2014 (سلطنت ها) پيروز شدند. )
تامي جان از داجرز و لوئيس تيانت از ردساكس براي تقويت كادر مسابقه خريداري شد. در طول فصل ، بيلي مارتين جايگزين باب لمون شد. دهه 1970 با يادداشتي تراژيك براي يانكي ها به پايان رسيد. در تاريخ 2 اوت سال 1979 ، تورمن مونسون شكارچي هنگام سقوط هواپيماي شخصي اش هنگام تمرين در حال فرود با لمس و حركت در اثر سقوط ، جان خود را از دست داد. چهار روز بعد ، تمام تيم با وجود داشتن بازي بعد در همان روز مقابل اوريولز ، براي مراسم خاكسپاري به كانتون ، اوهايو رفتند. مارتين با قاطعيت اظهار داشت كه مراسم خاكسپاري از اهميت بيشتري برخوردار است و براي او اهميتي ندارد كه آنها مراسم را به عقب برگردانند.
بابي مورسر ، دوست نزديك مونسون ، براي مداحي در مراسم خاكسپاري وي انتخاب شد. در يك بازي تلويزيوني و احساسي ملي ، مورسر از خفاش مونسون (كه پس از بازي به همسر دوست سقوط كرده اش داد) استفاده كرد و در هر 5 دويدن تيم با يك پيروزي چشمگير 5–4 از دور خارج شد. قبل از بازي ، قفل مونسون به جز تجهيزات گيرنده اش خالي نشست ، يادآوري غم انگيزي براي هم تيمي هايش. كمد او كه به شماره 15 وي برچسب خورده است ، به عنوان يادبود در كلوپ يانكي ها خالي مانده است. وقتي يانكي ها از آن طرف خيابان حركت كردند ، قفل مونسون پاره شد و در موزه استاديوم جديد نصب شد. شماره 15 توسط تيم بازنشسته شده است.
فصل 1980 تغييرات بيشتري ايجاد كرد. بيلي مارتين يك بار ديگر اخراج شد و ديك هوزر جاي او را گرفت. كريس چمبليس براي جلب صيد ريك سرون به تورنتو بلو جيز معامله شد. رگي جكسون براي تنها بار در زندگي حرفه اي خود با 41 هومر به 0.300 رسيد و در راي گيري MVP به جورج برت از كانزاس سيتي در جايگاه 2 ايستاد. يانكي ها در 103 بازي و AL East با سه بازي بيش از بالتيمور اوريولس پيروز شدند ، اما توسط سلطنتيان در ALCS جاروب شدند.
پيشرفت بازيكن