گروه هاي مدني

معتبرترين سايت پيش بيني

تحت فشار گروه هاي مدني ، قانون شيوه هاي عادلانه اشتغال توسط قانونگذار ايالت نيويورك در سال 1945 تصويب شد. اين به دنبال تصويب قانون كوين-ايوز مبني بر منع تبعيض در استخدام انجام شد. در همان زمان ، شهردار نيويورك La Guardia كميسيون شهردار بيس بال را براي بررسي ادغام ليگ هاي بزرگ تشكيل داد. همه اينها منجر به اين شد كه ريكي خيلي زودتر از آنچه دوست داشت قرارداد رابينسون را اعلام كند. در 23 اكتبر 1945 ، رئيس مونترال رويالز ، هكتور راسين اعلام كرد كه ، "ما اين پسر را امضا مي كنيم."

در اوايل سال 1946 ، ريكي چهار بازيكن سياهپوست ديگر به نام هاي كامپانلا ، نيوكامب ، جان رايت و روي پارتلو را به خدمت گرفت ، اين بار با شور و شوق بسيار كمتر. پس از ادغام ليگ هاي بزرگ در سال 1947 ، مشخص شده با حضور جكي رابينسون با بروكلين داجرز در آوريل ، علاقه به بيس بال ليگ Negro كاهش يافت. بازيكنان سياه پوستي كه به عنوان بازيكن احتمالي در نظر گرفته مي شدند ، بدون توجه به هيچ قراردادي كه ممكن است با باشگاه هاي ليگ Negro بسته شده باشد ، توسط تيم هاي اصلي ليگ امضا مي شوند. صاحبان ليگ سياه كه از اين رويه شكايت داشتند در شرايط بدون پيروزي قرار داشتند: آنها نمي توانستند از منافع خود محافظت كنند بدون اينكه به نظر برسد در پيشرفت بازيكنان به رشته هاي اصلي دخالت مي كند. تا سال 1948 ، داجرها به همراه سرخپوستان كليولند ويك ادغام شدند.

ليگ هاي Negro نيز تقريباً در همان زمان "ادغام" شدند ، زيرا ادي كلپ به عنوان اولين مرد سفيد پوستي كه در فصل 1946 براي تيم هاي كليولند باكي بازي مي كرد ، درآمد.

اين حركتها علي رغم مخالفت شديد صاحبان آن صورت گرفت. ريكي تنها يكي از 16 مالك بود كه از ادغام اين ورزش در ژانويه 1947 حمايت كرد. تصميم چندلر براي كنترل آنها ممكن است عاملي در بركناري وي در سال 1951 به نفع فورد فريك باشد.